Triumph TR3

Als jongetje van een jaar of 14 werd ik geïnfecteerd met het TR-virus (TR is de aanduiding voor Triumph sportwagens). Ik woonde toentertijd in Amsterdam zuid en het was voorjaar. De balkondeuren stonden open toen ik een onwaarschijnlijk mooi motorgeluid hoorde. Ik ging het balkon op en zag onze buurjongen (een vriend van mijn oudere broer) zijn donkerblauwe TR4A-IRS parkeren. Met de voorwielen op de stoep (wij woonden in een hoek). Het was toen 1967 dus was op deze wijze parkeren niet ‘asociaal’. Het beeld en het geluid van de TR4 is mij altijd bijgebleven.

Jaren later, ik was 21 en zat nog op school, ben ik de TR4A op het spoor gekomen. Hij was inmiddels van een marktkoopman op de Albert Cuypstraat… De TR stond in een ‘vochtige’ loods op de Albert Cuyp onder een kleed en was eigenlijk in een dramatische staat. Ik had met mijn bijbaantje wat geld gespaard en volgde onvermijdelijk mijn hart en niet mijn verstand en heb na afdingen (het was tenslotte een marktkoopman) voor 1.000 gulden de TR gekocht. Overigens had ik nog niet eens een rijbewijs.

Ik weet nog dat ik de TR met behulp van een andere auto kon starten en hem, zonder rijbewijs, naar huis heb gereden. Dat was een ultiem gevoel. Met hulp heb ik de TR, op een trailer, naar de boerderij van mijn oudste broer in Andijk vervoerd en ben begonnen met ‘de restauratie of wat daarvoor door moest gaan’. Ieder weekend en meestal ook ’s avonds was ik met de TR bezig. Dit bleek echter een onmogelijke opgave. De carrosserie was, voornamelijk aan de achterzijde (ik kon door de auto heen kijken), zo rot dat alleen vernieuwen van onderdelen de oplossing was! Maar hier had ik geen geld voor….. en was het in die tijd moeilijk om aan onderdelen te komen. Via via hoorde ik dat een Engelsman, met exact dezelfde TR, naar het vaste land was gekomen en direct vanaf de boot zijn TR om de eerste de beste boom gevouwen had! De achterkant inclusief kofferdeksel en de cabriokap waren echter in smetteloze staat. Ik heb het wrak, met wat financiële hulp, kunnen kopen waarna de klus binnen een paar weken geklaard was.. Ondertussen was ik begonnen met rijlessen. Het rijbewijs kon je in die tijd binnen een paar weken tot twee maanden halen! Wat ik dan ook deed. Ik heb de TR een jaar of vier gehad. Heb er zomers en ‘s winter mee gereden… nooit rekening gehouden met sneeuw en pekel. Meestal open. Liet hem, ook ’s nachts (in Amsterdam), gewoon open staan. Er is een boel veranderd de laatste 30 jaar! Ik word oud….

Uiteindelijk heb ik de TR geruild voor een Volvo Amazon (ik was inmiddels getrouwd en er zat gezinsuitbreiding aan te komen). Ik moet zeggen dat de Amazon een speciale plaats heeft in mijn klassiekergevoel.

Het TR-virus bleef echter door mijn aderen stromen waardoor er, het was onvermijdelijk, na een aantal jaren toch weer een TR4A-IRS voor de deur stond. Dit was mijn eerste ‘leaseauto’…. Ik werkte namelijk voor een ingenieursbureau in het hartje van Amsterdam en werd gedetacheerd bij Hoogovens en later bij Bruynzeel en nog later bij Starlift. Mijn vrouw had de Amazon dagelijks nodig en ik ging met het openbaarvervoer naar mijn werk. Omdat ik ver weg moest (IJmuiden) vond ik dat ik dat ik vervoer nodig had. Ik weet niet meer hoe ik het voor elkaar heb gekregen maar ik kon mijn directeur ervan overtuigen dat de aanschaf van een (tweede hands) auto de ideale oplossing was! Zo kwam er wederom een, deze keer een witte, TR4A-IRS voor de deur. Ook deze heb ik een aantal jaren gereden. Tot dat ik, vanwege te hoge kosten, een nieuwe auto moest gaan rijden. Helaas……

Door mijn dochter, die inmiddels groot (volwassen) was en besmet met het TR-virus, werd ik ‘gepusht’ om weer een TR te kopen. Omdat ik de TR3 altijd de leukste sportwagen heb gevonden (voornamelijk door de laag uitgesneden deurtjes) ben ik hier naar op zoek gegaan. Uiteindelijk heb ik de TR3, 10 jaar geleden, uit Zuid-Afrika gehaald.
Inmiddels is er, helaas voor puristen, zoveel aan de TR geüpgraded dat qua veiligheid maar ook snelheid gemakkelijk in het hedendaags verkeer mee kan komen. De voornaamste reden hiervoor is het deelnemen aan rally’s.
Ook deze TR spaar ik niet.. en rijd er zoveel mogelijk mee. Zo ben ik ermee naar Zuid Frankrijk, diverse keren naar Engeland en Duitsland mee gereden en rijd er meerdere rally’s per jaar mee. En hoop dit nog heel lang te kunnen doen!

O ja, helaas voor eigenaren van TR’s van na de vroege TR4 (dus vanaf de A, A-IRS, 5, 6, 7 en 8), moet ik meedelen dat deze, volgens Hans Kooij (dé TR-specialist), ‘dramatisch slecht’ zijn! Dus waar ik als jongetje verliefd op werd was eigenlijk een slecht type! Als ik Hans Kooij moet geloven…