Kerst 1986 werd me duidelijk dat er in Italië een Fiat 500L klaar stond voor transport naar Nederland. Ik was al een tijdje op zoek. Handige auto als je in de binnenstad van Amsterdam woont, en dat deed ik toen.
Via een bevriende Italiaanse connectie en mijn vader kwam de koop tot stand, alhoewel mij nooit duidelijk is geworden wat er voor betaald is (of niet). Op de invoerpapieren (er moest toen nog een klein beetje invoerrechten betaald worden, blijkbaar waren de grenzen binnen Europa nog niet volledig open) stond een waarde van Fl.500,-. Daar doen we het voor. Afkomstig van de eerste eigenaresse Giannina Albrigo uit Pavia en gerestaureerd door Carozzeria l’Artigiana in Casteggio.
De L staat voor Lusso, de luxe versie. En luxe dat is ‘ie, of is het een zij? In ieder geval de prachtige chromen bumperbeugels voor en achter, chroomstrips in het rubber van de voor- en achterruit en over de dorpels, luxe wieldoppen, het ‘dashboard’ van een Fiat 850 Special, en iets steviger stoelbekleding en ‘reclining backrests’ op de voorstoelen maken hem wel iets mooier en comfortabeler dan een standaard 500, die naturlijk ook heel leuk zijn.
Ondertussen reed ik in de afgelopen 36 jaar de 500 van 40.000 naar 70.000 km en ben ik er ooit mee langs de kastelen van de Loire gereden. Over B-wegen, vanzelfsprekend.
Vanaf de eerste rit van de CCCS doet de 500 mee, de eerste rit is er zelfs in uitgezet! Soms werd ze voor een rit vervangen door een andere auto die wat sneller is, zeker op de wat verdere ritten is dat toch fijn. Deze gaat niet meer weg, nooit. Ik denk wel dat er soms wat naast zal staan, op dit moment een Fiat Panda 4×4 uit 2001, één van de laatste van het klassieke -vierkante- type, ook leuk. Maar geen 500……..
Harald Bresser